Spiegel: 600 δισ. ευρώ οι καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία

Τρεις φορές περισσότερα χρήματα έχουν καταθέσει Έλληνες στην Ελβετία απ’ ότι στην ίδια τους τη χώρα, όπως αποκαλύπτει...
Spiegel: 600 δισ. ευρώ οι καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία

δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel. Ούτε λίγο ούτε πολύ μιλάμε για καταθέσεις ύψους περίπου 600 δισ. ευρώ! Η ελληνική κυβέρνηση δε, είναι πεπεισμένη ότι μεγάλο μέρος αυτού του ποσού δεν έχει δηλωθεί στην εφορία.

Με τίτλο «Ελλάδα: επίθεση σε ελβετικούς λογαριασμούς», είναι το περιοδικό αναφέρεται στη συμφωνία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με την πρόεδρο της Ελβετίας για ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με Έλληνες φοροφυγάδες.

«Στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και η πρόεδρος της Ελβετίας Μισελίν Καλμύ-Ρέι και οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών συμφώνησαν να προωθήσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών», αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Μια κοινή επιτροπή ελέγχου, όπως υφίσταται ήδη και με άλλα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ, θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί μετά και την κύρωση της σχετικής συμφωνίας από τα δύο κοινοβούλια το νωρίτερο στις αρχές του 2012.

Με την εφαρμογή αυτής της συμφωνίας οι φοροφυγάδες θα πρέπει να πληρώσουν φόρο εκ των υστέρων της τάξεως του 10% για τα κέρδη από τους τόκους δέκα ετών καθώς επίσης και πρόστιμα καθυστέρησης.

Πηγή: Deutsche Welle

ΠΗΓΗ

Ελληνισμός και Ορθοδοξία: επαναπροσδιορισμός μιας σχέσης στον 21ο αιώνα

Στον πρόσωπο του Διγενή Ακρίτα ενσαρκώνεται ολόκληρο το πανάρχαιο ελληνικό πρότυπο του ήρωα: κατέχει τις αρετές ενός Ομηρικού ήρωα, έχει δύναμη, ανδρεία, θάρρος, τιμιότητα, δικαιοσύνη και παράλληλα επιδεικνύει χριστιανική ελεημοσύνη, σπλαχνικότητα, υπεράσπιση των αδυνάτων, ενώ πολεμάει τους Αγαρηνούς για χάρη της αληθινής πίστης. Όλες οι περιπέτειές του και κυρίως η μονομαχία του με το Χάρο, απεικονίζουν την προαίωνια μεταφυσική πάλη της ελληνορθοδοξίας: την πάλη της αρετής και του καλού εναντίον του θανάτου. Το ηρωικό στοιχείο του ελληνισμού, η αέναη, δηλαδή μεταφυσική προσπάθεια του Έλληνα να νικήσει τον θάνατο, (ή αλλιώς η αναζήτηση της όντος ζωής) είναι το στοιχείο που πρέπει επειγόντως να ξαναβρεί ο σύγχρονος νεοέλληνας.
Δυο είναι οι πυλώνες πάνω στους οποίους έχει στηριχθεί ο ελληνικός πολιτισμός δια μέσου των αιώνων. Ο ένας είναι η αρχαία ελληνική σκέψη και γραμματεία και ο άλλος είναι η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, παράδοση και θεολογία. Η σχέση ανάμεσα σε αυτούς τους δυο τρόπους σκέψης και ζωής, τον ελληνικό και τον χριστιανικό, ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που το ευαγγελικό κήρυγμα των Αποστόλων βγήκε από τα αρχικά ιουδαϊκά του όρια για να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το ρωμαϊκό κόσμο. Η ελληνιστική κοινή ήταν η γλώσσα που έγινε το αναντικατάστατο όχημα για την πρώτη αυτή μετάδοση και εξάπλωση του χριστιανισμού.
Από τότε μέχρι σήμερα οι δυο αυτοί, αρχικά ξένοι και αντιφατικοί μεταξύ τους τρόποι σκέψης και ζωής, βρήκαν πολύ περισσότερα κοινά σημεία από όσα φαίνονταν στην αρχή και έχουν συνδεθεί τόσο άρρηκτα μεταξύ τους, ώστε μέχρι μόλις πριν από λίγες δεκαετίες, εθεωρείτο αδιανόητο να αποκαλείται κάποιος Έλληνας ή να χαρακτηριστεί ελληνική μια πολιτιστική δημιουργία, ένα κείμενο ή μια εικόνα, εάν δεν είχε άμεση σχέση, αναφορά και προέλευση από τον ελληνορθόδοξο τρόπο σκέψης, από την ελληνορθόδοξη παράδοση.
Η σχέση όμως, ελληνισμού και ορθοδοξίας είχε αρχίσει να κλονίζεται ήδη από την εποχή του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και σήμερα, πλέον, είμαστε αντιμέτωποι όχι μόνο με έναν πολύ σοβαρό και πρωτοφανή κλονισμό αυτής της σχέσης, αλλά επικρατεί στους σύγχρονους Έλληνες μια ευρύτερη κρίση ταυτότητας, τόσο όσον αφορά τον ελληνισμό όσο και την ορθοδοξία.
Η συζήτηση αυτή, βέβαια εντάσσεται αναπόφευκτα στα πλαίσια της γενικότερης αναζήτησης και μιας ολικής αναθεώρησης του παρελθόντος, που λαμβάνει χώρα σήμερα στην Ελλάδα, για τα αίτια της οικονομικής και πολιτικής, αλλά και κοινωνικής, πολιτισμικής και ηθικής κρίσης που διανύουμε.
Ας ανατρέξουμε όμως λίγο την ιστορική εξέλιξη της σχέσης ελληνισμού και χριστιανισμού, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα.

Νομική κατοχύρωση ή υπαρξιακή αναγκαιότητα;
Το ελληνικό σύνταγμα αναγνωρίζει την θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ως την επίσημη και επικρατούσα θρησκεία στην χώρα μας. Στην Ελλάδα δηλαδή, υπάρχει μεν ανεξιθρησκεία, αλλά υπάρχει και επίσημα αναγνωρισμένη επικρατούσα θρησκεία, την οποία το κράτος έχει δεσμευθεί να προστατεύει ως παράδοση του έθνους, ως αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο του έθνους. Αυτό δεν είναι απλώς ένα νομικά κατοχυρωμένο καθεστώς, ούτε βασίζεται αποκλειστικά στο ποσοστό του ορθόδοξου χριστιανικού θρησκεύματος στον ελληνικό πληθυσμό. Αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών αιώνων ιστορίας του ελληνισμού και του πολιτισμού του και η ελληνορθοδοξία έχει εμπεδωθεί στο διάβα των αιώνων ως αδιάσπαστη υπαρξιακή οντότητα.

Ποιο είναι το στοιχείο που έκανε τον ελληνικό πολιτισμό και τον χριστιανισμό να ξεχωρίσουν;
Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός στον δυτικό ευρωπαϊκό αλλά και όλο τον υπόλοιπο κόσμο, ξεχωρίζει ως ανώτερος και θαυμάζεται συνεχώς ανά τους αιώνες, από την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έως την Αναγέννηση και από τον Διαφωτισμό έως τις μέρες μας, γιατί μοιάζει ως κάτι το οποίο δύσκολα αντιγράφεται και ξεπερνιέται στην παγκόσμια Ιστορία. Εκείνο, όμως, το στοιχείο στο οποίο οφείλει ο ελληνικός πολιτισμός αυτή την δόξα, δεν είναι τόσο η αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική και η γλυπτική και οι υλικές γενικά τέχνες, δεν είναι ακόμα, ούτε και τα πολεμικά κατορθώματα, η στρατιωτική δύναμη, ο ηρωισμός και το παράδειγμα της θυσίας των αρχαίων Αθηναίων και Σπαρτιατών. Δεν είναι κανένα από αυτά τα στοιχεία, αυτά καθαυτά. Γιατί τα λαμπρά αυτά επιτεύγματα τα όφειλαν οι αρχαίοι Έλληνες στον ξεχωριστό τρόπο σκέψης, στον ξεχωριστό τρόπο ζωής τους, απώτερος σκοπός του οποίου ήταν η κατάκτηση της αρετής. Άρα, και η ελευθερία για τους αρχαίους δεν είναι αγαθό από μόνη της εάν δεν χρησιμοποιείται ως μέσον για την επίτευξη του αγαθού, που είναι η αρετή. Η αρετή και ο ενάρετος βίος, είναι το μέγιστο αγαθό που απασχολεί όλους τους αρχαίους νομοθέτες, λογοτέχνες, φιλοσόφους και πολιτικούς. Έτσι προέκυψε αυτό που αργότερα ονομάστηκε αρχαίος ελληνικός ανθρωπισμός. Από εκεί πήγασε και το πολίτευμα της δημοκρατίας, δηλαδή από την ανάγκη για συνεχή και αέναη αναζήτηση της αρετής μέσω της κοινωνίας, μέσω της πολιτικής ζωής. Έτσι όλα τα προαναφερθέντα υλικά και άλλα επιτεύγματα, τόσο λαμπρά από μόνα τους, δεν ήταν παρά το μέσο για την επίτευξη του ανώτερου σκοπού, του αγαθού και της αρετής.
Βέβαια οι αξίες της αρετής και του αγαθού, καθώς και του καλού καγαθού ανδρός, ήταν επιφορτισμένες με ένα εντελώς διαφορετικό εσωτερικό νόημα από αυτό που έμελλε να τους δώσει ο εκ θείας αποκαλύψεως λόγος του χριστιανικού ευαγγελίου, ο λόγος του Χριστού. Αυτές οι αξίες όμως ήταν το πλέον κατάλληλο έδαφος, ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είχε δηλαδή τις πλέον κατάλληλες προϋποθέσεις για να ταιριάξει με τον λόγο του ευαγγελίου. Ο αρχαίος ελληνικός άτομο-κεντρικός ανθρωπισμός έγινε χριστό-κεντρικός ανθρωπισμός και η αναζήτηση των ελλήνων για το εξωτερικό υλιστικό θείο κάλλος, μετετράπη σε αναζήτηση του εσωτερικού θείου κάλλους κατά το πρότυπο του ενανθρωπισμένου, σταυρωμένου και αναστημένου Ιησού Χριστού.Διότι το εσωτερικό κάλλος, η εσωτερική αρετή προδιαθέτει και εξασφαλίζει και την εξωτερική, ενώ το εξωτερικό κάλλος χωρίς εσωτερική αρετή είναι ψεύδος, υποκρισία, κάτι που τελικά θα καταρρεύσει ολοκληρωτικά.

Οι αυτοκράτορες που καθόρισαν το μέλλον της ανθρωπότητας
Μετά από τρείς αιώνες διωγμών του ρωμαϊκού κράτους κατά των χριστιανών, τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. οι αυτοκράτορες Μέγας Κωνσταντίνος και Μέγας Θεοδόσιος συμβάλλουν αποφασιστικά στην τελική επικράτηση και τον θρίαμβο του χριστιανισμού στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι αποφάσεις και η δράση των δυο αυτών αυτοκρατόρων βασίστηκε στην έντονη προσωπική τους πίστη και ανεξάρτητα από έξω-θρησκευτικές πολιτικές σκοπιμότητες. Η ανεξιθρησκεία, η οποία επιτρέπει την ελεύθερη συνύπαρξη όλων των θρησκειών εφευρέθη ως αρχή από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και θεσπίστηκε από τον ίδιο με την Έδικτο του Μιλάνου το 313 μ.Χ.. την εποχή εκείνη οι χριστιανοί δεν αποτελούσαν πλειοψηφία ούτε στο ανατολικό, ούτε στο δυτικό μέρος της αυτοκρατορίας. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ενώ εν γένει ευνόησε και στήριξε φανερά και συνειδητά την Χριστιανική Εκκλησία, παράλληλα φρόντισε να σεβαστεί και την ειδωλολατρική παράδοση και κυριαρχούσα, τότε ακόμα, πολιτική κουλτούρα της Ρώμης, θέλοντας να διατηρήσει τις λεπτές ισορροπίες της εποχής του. Όμως ο δρόμος της τελικής επικράτησης του χριστιανισμού είχε ήδη ανοιχθεί και μάλιστα ανεπιστρεπτί. Ακολούθησαν δύο χριστιανοί αλλά αιρετικοί Αρειανοί αυτοκράτορες και ενδιάμεσά τους ο συγκρητιστής-παγανιστής Ιουλιανός, ο καθένας από τους οποίους στήριξε την θρησκεία της προσωπικής του πίστης. Ήταν ξεκάθαρο πλέον ότι η τελική επικράτηση οποιασδήποτε θρησκείας στην αυτοκρατορία εξαρτόταν από την προσωπική στήριξη του αυτοκράτορα και όχι από την κατάκτηση της λαϊκής πλειοψηφίας. Έτσι, ήταν μεγάλο ευτύχημα για την αυτοκρατορία, τον ελληνισμό και τον κόσμο ολόκληρο όταν κατά το τέλος του αιώνα ο Μέγας Θεοδόσιος με την πολιτική που ακολούθησε κατέστησε τον Χριστιανισμό, και δη την Εκκλησία του «πιστεύω της Νικαίας», ως την επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Από τον Θεοδόσιο ξεκινά και επισήμως η ιστορία της χριστιανικής Ευρώπης και της χριστιανικής Ελλάδας. Στους αμέσως επόμενους αιώνες οι Έλληνες ασπάστηκαν και ενστερνίστηκαν πλήρως τον χριστιανισμό. Έτσι ο κλασικός ελληνισμός, σε αντίθεση με τους «φόβους» των νεοπλατωνικών ειδωλολατρών όχι μόνο δεν απορρίφθηκε ή εξαφανίστηκε από τον χριστιανισμό, αλλά πάνω στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και την κλασική παιδεία βασίστηκαν τόσο η θεολογία των Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ αργότερα και η πατριωτική και εθνική συνείδηση του μεσαιωνικού και του νεότερου ελληνισμού.

Από την Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών προήλθαν οι μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας.
Η ειδωλολατρική Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών υπήρξε ο βασικός παράγοντας που αντιστάθηκε, ανεπιτυχώς στην επικράτηση του χριστιανισμού στους Έλληνες, κατά τον τέταρτο μ.Χ. αιώνα. Με αποκορύφωμα την τριετία του Ιουλιανού, ο οποίος υπήρξε ο ίδιος μαθητής της Σχολής, οι ειδωλολάτρες, κυρίως νεοπλατωνικοί, φιλόσοφοι της εποχής εκείνης προσπάθησαν να απαγορεύσουν την αναπόφευκτη, κατά τα άλλα, συνάντηση και συγχώνευση αρχαίας ελληνικής σκέψης και χριστιανισμού, αρνούμενοι στους χριστιανούς την πρόσβαση στην κλασικά ελληνικά γράμματα, προσπαθώντας έτσι να την καπηλευτούν και να την ταυτίσουν με τις δικές τους συγκρητιστικές-παγανιστικές δοξασίες. Οι Έλληνες, όμως, από την μεριά τους βρίσκονταν σε στάδιο θρησκευτικής αναζήτησης από πολύ νωρίτερα. Αυτό αποδεικνύεται από την αφήγηση των Πράξεων των Αποστόλων και τον περίφημο βωμό στον «άγνωστο θεό» που βρήκε ο Απόστολος Παύλος όταν έφθασε στην αρχαία Αθήνα. Κατά τους αιώνες που ακολούθησαν, μέχρι και τον 5ο αιώνα μ.Χ., στον χώρο της ελληνικής οικουμένης αυτή η αναζήτηση ολοκληρώθηκε μέσα από τους Έλληνες εκκλησιαστικούς συγγραφείς και θεολόγους, οι οποίοι έχοντας διδαχθεί την ελληνική σκέψη, όντας ήδη ή προτού βαπτισθούν χριστιανοί, χρησιμοποίησαν την οξύνοια και την ευρύτητα των εννοιών της για να εκφράσουν την εμπειρία της νέας τους πίστης και να συνθέσουν τον περί του Θεού λόγο.

Η ταύτιση Ρωμηοσύνης και Ορθοδοξίας
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο ελληνισμός των ειδωλολατρών νεοπλατωνικών και του Ιουλιανού ήταν ένα κακέκτυπο, μια ξεπεσμένη και χρεωκοπημένη προσπάθεια συνέχειας του αρχαίου κλασικού προτύπου. Η χριστιανική Πατερική θεολογία, έτσι διέσωσε και έδωσε νέο νόημα, νέα πνοή και νέα ώθηση στη μοναδική αρχαία ελληνική σκέψη, ώστε αυτή αντί να χαθεί, κατά την μετάβαση του ευρωπαϊκού και του μεσογειακού κόσμου στο Μεσαίωνα, να συνεχιστεί αναλλοίωτη μέσα από τη χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η αρχαία ελληνική σκέψη και φιλοσοφία αποδείχθηκε ότι μόνο με τον χριστιανισμό κάνει "χημεία", "δένει", ταιριάζει απόλυτα και αλληλοσυμπληρώνεται ανεπανάληπτα. Είναι, άλλωστε, απολύτως ορθή η αντίληψη ότι η ορθοδοξία ουσιαστικά δεν είναι παρά μια ελληνική ερμηνεία του χριστιανισμού.
Από την στιγμή που ο Ιουλιανός ξεψυχώντας αναφώνησε το «νενίκηκάς με Ναζωραίε», μέχρι την άλωση της Πόλης το 1453, επίσημη και μοναδική θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και του ελληνισμού ήταν ο χριστιανισμός. Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας, η θρησκευτική έννοια του γκιαούρη (ο μη-μουσουλμάνος) και η εθνική έννοια του Ρωμηού (του Έλληνα πολίτη της παλιάς χριστιανικής αυτοκρατορίας), ταυτίστηκαν απόλυτα. Οι Οθωμανοί έδωσαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη εκτός από τον θρησκευτικό του τίτλο και τον πολιτικό τίτλου του βυζαντινού αυτοκράτορα, αυτόν του Δεσπότη, ταυτίζοντας έτσι την θρησκευτική μαζί με την πολιτική ηγεσία των υπόδουλων Ελλήνων. Όταν οι αγωνιστές του 1821 συνέτασσαν το πρώτο ελληνικό σύνταγμα στην Επίδαυρο, ήταν εντελώς φυσικό να προσδιορίσουν ως Έλληνα, «κάθε κάτοικο της Ελλάδας, ο οποίος πιστεύει στον Χριστό».

Το «θρήσκευμα» είναι απλώς ένα στοιχείο συνταγματικού δικαίου και… (άλλοτε) αστυνομικής ταυτότητας;
Έτσι φτάνουμε στις μέρες μας. Η συνταγματική διάταξη δεν έχει αλλάξει στην ουσία της και ο λόγος που υπάρχει, καθίσταται σαφές από τα παραπάνω ότι, είναι ιστορικός και βαθειά ριζωμένος στον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική παράδοση.
Βρισκόμαστε, όμως σήμερα, ενώπιον του μεγαλύτερου υπαρξιακού στοιχήματος στην ιστορία του ελληνισμού. Καθώς είπαμε και παραπάνω, τόσο η ελληνική όσο και η χριστιανική μας ταυτότητα κινδυνεύουν από μια βαθειά κρίση αυτοσυνειδησίας, η οποία εκπορεύεται από την γενικότερη ηθική κρίση, την κρίση αξιών. Έτσι σήμερα κυριαρχούν οι εξής τάσεις στην ελληνική κοινωνία. Μια τάση είναι αυτή η οποία θέλει να νοηματοδοτήσει την ελληνικότητα χωριστά από την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, χωριστά από την αναζήτηση της αρετής και του θείου κάλλους, που τόσο ζωτικά απασχολούσε τους Έλληνες από την αρχαιότητα μέχρι την νεότερη Ελλάδα. Είναι εκείνη η μεγάλη, δυστυχώς, μερίδα σύγχρονων Ελλήνων η οποία έχει ταυτιστεί πλήρως με τον υλιστικό και μηδενιστικό τρόπο ζωής και σκέψης που έχει τις ρίζες του στο από τη Δύση προερχόμενο όνειρο του καπιταλισμού. Αυτή η μερίδα Ελλήνων έχει πεισματικά απαρνηθεί την πανάρχαια ελληνική αναζήτηση για την αρετή και το κάλλος, την επιδίωξη της όντος ζωής η οποία τελικά νικά και τον ίδιο το θάνατο. Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν παραδοθεί άνευ όρων στην υλική φθορά και στον θάνατο, έχουν επιδοθεί σε ένα άκρατο κυνήγι του πρόσκαιρου πλουτισμού, που φθείρει ψυχή, σώμα και ήθος.
Η άλλη τάση θέλει και προσπαθεί να συνεχίσει την ελληνορθόδοξη παράδοση, όμως υπάρχει μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων που δηλώνουν μέλη της ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά ταλανίζονται από πνευματική κρίση, από έλλειψη πίστης στο Χριστό. Στην ελλαδική εκκλησία, επίσης, κυριαρχεί η έλλειψη ουσιαστικού πνευματικού λόγου. Η εικόνα της ελλαδικής εκκλησίας έχει αμαυρωθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια. Μήπως τελικά αρκετοί από τους ιεράρχες και τα λοιπά μέλη του κλήρου, τόσο εντός των μικρών ορίων της ελλαδικής αρχιεπισκοπής και των ελληνικών συνόρων, αλλά και εκτός αυτών, έχουν αδιαφορήσει για τις αρετές του Χριστού των ευαγγελίων; Μήπως δεν επιδιώκουν και δεν κηρύττουν, όπως θα έπρεπε, τις χριστιανικές αρετές και το θείο κάλλος του Ιησού, - τα στοιχεία εκείνα δηλαδή τα οποία έκαναν την ελληνορθοδοξία να λάμψει στην παγκόσμια ιστορία – και αντιθέτως έχουν θέσει άλλες, κοσμικές και υλικές προτεραιότητες; Το αποτέλεσμα είναι ότι η χριστιανική μας πίστη έχει πλέον κλονιστεί σοβαρά, ίσως και ανεπανόρθωτα, τουλάχιστον για τα ανθρώπινα μέσα.
Η πνευματική όμως ανάκαμψη της ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας, η αυτοκάθαρσή της, όπως έχει πολλές φορές στο παρελθόν χαρακτηρισθεί, δεν είναι κάτι που αρκεί να το πάρουμε απόφαση και να δηλώσουμε ότι θα το κάνουμε πράξη και ύστερα να αφήσουμε τον χρόνο απλά να «γιάνει την πληγή». Αντιθέτως πρέπει να επιδιώξουμε να πραγματοποιηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί αυτή η πνευματική ανάκαμψη είναι εκ των ων ουκ άνευ για την πνευματική και ηθική ανάκαμψη ολόκληρου του ελληνικού γένους και του πολιτισμού. Όσο καθυστερεί η πρώτη καθυστερεί και η δεύτερη.
Η πρώτη, λοιπόν, τάση από τις δυο παραπάνω, εάν επικρατήσει καταδικάζει αναπόφευκτα ολόκληρο τον ελληνισμό στο θάνατο. Διότι, ήδη είναι ξεκάθαρο ότι ένας ελληνισμός που αδιαφορεί πλήρως για τον θάνατο, που έχει αυτοκαταστροφικά καταπνίξει κάθε μεταφυσική ανησυχία και τύψη συνειδήσεως, θα εξαφανιστεί τελικά από αυτόν τον φυσικό θάνατο και τη φθορά του χρόνου. Οι Έλληνες έτσι θα έχουμε πρωτίστως αλλοιώσει και παραμορφώσει την παιδεία μας, που είναι ο μοναδικός φορέας εξασφάλισης της συνέχειας ενός πολιτισμού. Έτσι μπορεί να συνεχίσουμε να μιλούμε κάποια (φυσική ή τεχνητή) μετεξέλιξη της ελληνικής γλώσσας, να κατέχουμε ακόμα και συνείδηση καταγωγής και ιστορική μνήμη, όμως αυτά δεν θα αρκούν. Γιατί θα είναι μια ξερή, αλλά και παραμορφωμένη γνώση και μνήμη ενός ένδοξου παρελθόντος το οποίο γίνεται αφορμή μόνο για έναν ανώριμο και αυτιστικό κομπασμό και τίποτα παραπάνω. Γιατί τελικά δεν αρκεί να γεννηθεί κανείς Έλληνας, για να λέγεται Έλληνας. Χωρίς την μεταφυσική αναζήτηση της αρετής και του θείου κάλλους, ο ελληνισμός δεν μπορεί να δημιουργήσει, να παράγει πολιτισμό. Έτσι, παύει να υφίσταται σαν ιστορική συνέχεια πολιτισμού και σε αντίθεση με την μέχρι τώρα αντίστασή του σε τουρκοκρατία και άλλες ιστορικό-πολιτικές αντιξοότητες, θα υποκύψει στην φυσική φθορά του χρόνου και της λήθης.

Γιάννης Δανδουλάκης
υποψήφιος διδάκτωρ (PhD) πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων

Να αφαιρέσει τώρα το κράτος την άδεια λειτουργίας της Vodafone!

Θα έχουμε ντράβαλα με την Κρήτη...

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις δηλ. τα πολιτικά και επιχειρηματικά πρόσωπα να συμβεί αυτό...

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης φέρεται να το δήλωσε στην περυσινή κοπή της πίτας των κρητών της Αθήνας...

(Κανονικά θα έπρεπε να συλληφθεί εάν υπήρχε κράτος...)

Μπορεί τώρα να μοιάζει αστείο ή απίστευτο αλλά σε μια Ελλάδα υπό διάλυση αύριο - μεθαύριο που δεν θα μπορεί να υποστηρίξει τίποτα όλα είναι πιθανά...


Να αφαιρέσει τώρα το κράτος την άδεια λειτουργίας της Vodafone!

ΠΗΓΗ

Η Ευρώπη αναγνωρίζει ελληνική ΑΟΖ, αν και οι κίνδυνοι δεν εξέλειπαν...

Όταν τα συμφέροντα των ισχυρών και οι σχεδιασμοί τους εξυπηρετούνται, αίφνης όλα γίνονται σύννομα και απολύτως ξεκάθαρα...

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), η οποία καθορίζεται από τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου, και του Δικαίου της Θαλάσσης.

Η απόφαση αυτή ελήφθη κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, ενώ αποφασίστηκε πως για την ώρα δεν πρόκειται να δημοσιοποιηθεί επισήμως, αφού το μέγα ζήτημα πλέον είναι η «διαχείριση» του παράγοντα Τουρκία. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, η Δύση αναγνωρίζει πως τα νησιά του Αρχιπελάγους του Αιγαίου, το Καστελόριζο και η Κύπρος διαθέτουν ΑΟΖ, άρα οι ζώνες Ελλάδας και Κύπρου έχουν κοινό σύνορο, ενώ η αντίστοιχη ζώνη του Ισραήλ εφάπτεται με αυτήν της Λευκωσία και της Αθήνας.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «ΣΙ&Γ» και του www.defencepoint.gr, οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, ο ελληνισμός βρίσκεται πολύ κοντά σε μία εθνική επιτυχία άνευ προηγουμένου, αφού στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, επιβεβαιώθηκε ότι οι Βρυξέλλες έχοντας αντιληφθεί τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για την ενεργειακή τους ασφάλεια, αναγνωρίζουν στην Αθήνα και τη Λευκωσία το δικαίωμα να εξασκήσουν πλήρως και χωρίς καμία έκπτωση τα δικαιώματά τους στο θέμα της ΑΟΖ. Είναι χαρακτηριστικό πως κατά τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, οι αρχηγοί κρατών επιβεβαίωσαν το δικαίωμα της Αθήνας, τόσο στο Αιγαίο όσο και το Ιόνιο Πέλαγος.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδια η Γερμανία, διά της καγκελαρίου Αγκέλα Μέρκελ, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Κύπρο είχε διαβεβαιώσει τη Λευκωσία, πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος έχουν το δικαίωμα να ανακηρύξουν ΑΟΖ στις περιοχές ενδιαφέροντος, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας.

Το μυστικό της επίσκεψης του Δημήτρη Χριστόφια στην Αθήνα ήταν η ενημέρωση της Αθήνας για το εν λόγω θέμα αλλά και ο περαιτέρω συντονισμός των κέντρων του Ελληνισμού για την διαχείριση του θέματος τους επόμενους μήνες οι οποίοι αναμένεται να αποβούν καθοριστικοί.

Η παρούσα είδηση κάθε άλλο παρά εφησυχασμό επιτρέπει. Αντιθέτως, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η τόσο ρευστή περίοδος που διανύουμε έχει πολύ μεγάλους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας. Διότι καλό θα ήταν να μην «πειστούμε» ότι η Τουρκία θα κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα.

Δεδομένου μάλιστα ότι πλησιάζουν οι εκλογές, ενώ ο Ερντογάν παρουσιάζει μεγάλη νευρικότητα, αποξενώνοντας τους ψηφοφόρους που τον εξέλεξαν, δηλαδή το «φιλελεύθερο κέντρο» που τον εμπιστεύθηκε, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τα ισλαμικά νάματα, απλώς θεώρησαν ότι θα προωθήσει μεγαλύτερες ελευθερίες για τους πολίτες. Η στάση όμως του Ερντογάν, ο οποίος υπερ-αντιδρά στην παραμικρή αντιπολίτευση, αναδεικνύουν ένα ηγετικό προφίλ αρκούντως αυταρχικό.

Η έκβαση των εκλογών στην Τουρκία θα κρίνει πολλά. Σε κάθε περίπτωση, ότι και να γίνει, η τουρκική κοινωνία φαίνεται ότι είναι βαθύτατα διχασμένη. Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα οφείλει να επαγρυπνεί, διότι η συνταγή της πρόκλησης «εξωτερικών περιπετειών» με σκοπό τη συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου, είναι μια «συνταγή» την οποία έχει δει η περιοχή μας ουκ ολίγες φορές...


ΠΗΓΗ

'Ολο και πιο κοντά Άγκυρα-Τεχεράνη

Η Τουρκία και το Ιράν σκοπεύουν να τριπλασιάσουν τις διμερείς εμπορικές τους συναλλαγές στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια ως το 2015, σύμφωνα με αξιωματούχους των δύο χωρών που συναντήθηκαν στην Τεχεράνη, τις δηλώσεις των οποίων επικαλούνται σήμερα το επίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA και το επίσημο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή.



"Ο στόχος να φτάσουμε σε ένα επίπεδο συναλλαγών 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε περίοδο πέντε ετών είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί", δήλωσε ο ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Σαλεχί, ο οποίος έχει καταστήσει μία από τις προτεραιότητές του την ανάπτυξη των σχέσεων με την Τουρκία, σύμφωνα με το IRNA.



"Υπάρχει πολιτική αποφασιστικότητα στις δύο χώρες να αναπτύξουν περαιτέρω τις σχέσεις τους", μετέδωσε παράλληλα σήμερα το Ανατολή επικαλούμενο άλλη δήλωση που έκανε χθες ο Σαλεχί κατά την υπογραφή από την Τουρκία και το Ιράν συμφωνίας για το σχηματισμό μιας κοινής οικονομικής επιτροπής.



"Η υπογραφή αμοιβαίων συμφωνιών μπορεί να επιτρέψει να επιτύχουμε τον στόχο των αξιωματούχων των δύο χωρών να ανεβάσουμε το επίπεδο των συναλλαγών στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια", δήλωσε επίσης ο ιρανός υπουργός Εμπορίου Μεχντί Γαζανφαρί σε συνάντηση που είχε με τον τούρκο υπουργό Σχεδιασμού Τζοντάτ Γιλμάζ.



Οι συνομιλίες για τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών καλύπτουν τομείς όπως αυτοί των μεταφορών, της βιομηχανίας και των τελωνειακών δασμών, προσέθεσε το Ανατολή.



Οι υπουργοί ελπίζουν ότι θα μπορέσει να "ολοκληρωθεί μια συμφωνία δασμολογικών προνομίων" μεταξύ των δύο χωρών κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει την ερχόμενη εβδομάδα στο Ιράν ο τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ.



Ο όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών Ιράν-Τουρκίας αυξήθηκε σε 10,7 δισεκατομμύρια πέρυσι από περίπου 1 δισεκατομμύριο που ήταν το 2000, δήλωσε ο τούρκος υπουργός Επικρατείας Τσεβντέτ Γιλμάζ. 



Οι εξαγωγές της Τουρκίας στο Ιράν έφταναν πέρυσι τα 3,44 δισεκατομμύρια, καθιστώντας τη χώρα αυτή τη 10η μεγαλύτερη αγορά εξαγωγών της Τουρκίας.



Το Σεπτέμβριο ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε να υπάρξει μια "οικονομική προσέγγιση με το Ιράν", παρά τις δυτικές πιέσεις για απομόνωση της Τεχεράνης.

Κύπρος: 50-80 δισ. δολάρια η αξία του "Οικοπέδου 12" σε φυσικό αέριο - Αλλάζουν όλες οι ισορροπίες

ImageΤο «Οικόπεδο 12» έχει μία αξία που κυμαίνεται μεταξύ 50 και 80 δισ δολάρια δηλώνει ο διευθυντής Ενέργειας του Κυπριακού Υπουργείου Εμπορίου Σόλων Κασίνης και "ανάβοντας φωτιές" σε ολόκληρη της Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα δεν περιορίστηκε στην οικονομική αποτίμηση του κοιτάσματος, αλλά τόνισε ότι "υπάρχουν άλλες 14 γεωλογικές δομές με πάρα πολύ καλές προοπτικές εντός ΑΟΖ Κύπρου και οι τρισδιάστατες έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, θα δείξουν στις εταιρείες πού ακριβώς θα τρυπήσουν». Γίνεται άμεσα αντιληπτό τι σημαίνουν γεωστρατηγικά τα τεράστια αποθέματα στην κυπριακή ΑΟΖ και τον αγώνα δρόμου που θα δοθεί με την Τουρκία.

«Μιλούμε για τεράστια ποσά, ιδιαίτερα για ένα μικρό κράτος όπως η Κύπρος», αναφέρει ο κ. Κασίνης και σημειώνει ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας τονίζει πάντα πως «αυτά αφορούν όλη την Κύπρο, όλους τους Κύπριους, όχι μόνο τους Ελληνοκύπριους».

Η άποψη του Κύπριου ειδικού είναι ότι πρόκειται για μια πηγή που θα κρατήσει και τους Τουρκοκύπριους στο νησί που γεννήθηκαν, αντί να φεύγουν και να έρχονται έποικοι. «Το κοινό αύριο με τις ευκαιρίες που ανοίγουν τα κοιτάσματα, μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης», επισημαίνει.

Όπως αποκαλύπτει στη συνέντευξή του ο κ. Κασίνης, 20 εταιρείες αγόρασαν τα δεδομένα για κοιτάσματα στην ΑΟΖ Κύπρου, ενώ υπάρχουν διαπραγματεύσεις για αγορά τους από ακόμα 21 εταιρείες. Εκφράζει, δε, την ελπίδα πως κατά την επίσκεψη του Προέδρου Χριστόφια τον Μάρτιο στο Τελ Αβίβ, θα υπογραφτεί και συμφωνία συνεκμετάλλευσης κοινών κοιτασμάτων με Ισραήλ. Ανάμεσα σε άλλα προτείνει να δοθεί προτεραιότητα στα κυπριακά αποθέματα φυσικού αερίου και σε δεύτερο στάδιο να εξεταστεί η συνεργασία με το Ισραήλ.

Ο κ. Κασίνης αναφέρει ότι η άποψή του είναι πως ο δεύτερος γύρος αδειοδότησης των «οικοπέδων» θα πρέπει να εξαρτηθεί και από τις θέσεις και σχεδιασμούς της «Νoble Εnergy» για το «Οικόπεδο 12». «Η Νoble θα βρίσκεται στην Κύπρο, σε πολύ υψηλό επίπεδο εκπροσώπησης, για να συζητήσουμε διάφορα άλλα πολύ καυτά για μας ερωτήματα, που τους έθεσα ήδη γραπτώς, όπως το πότε θα τρυπήσουν, πότε θα κάνουν τις επιβεβαιωτικές γεωτρήσεις για να φανεί το μέγεθος, το βάθος και το είδος των υδρογονανθράκων που υπάρχουν.

Στην περίπτωση που αυτά θα γίνουν κοντά στο τέλος του έτους, η εισήγησή μου προς τον υπουργό Εμπορίου και την κυβέρνηση, θα είναι να περιμένουμε πρώτα τις διατρήσεις. Κι αυτό γιατί είμαι βέβαιος ότι τα αποτελέσματα θα είναι πολύ θετικά. Και αυτό θα αυξήσει σημαντικά το ενδιαφέρον», αναφέρει.

Επισημαίνει, μάλιστα, ότι για το δεύτερο γύρο αδειοδότησης της Κύπρου, «λογικά τα αποτελέσματα στις κοντινές περιοχές του Ισραήλ, στο Ταμάρ και στο Λεβιάθαν πρέπει να επιδρούν θετικά». Ερωτηθείς για το θέμα αγωγού από το Ισραήλ μέσω Κύπρου, ο κ. Κασίνης απάντησε: «Όλα αυτά πρέπει να μελετηθούν. Να γίνει τεχνοοικονομική μελέτη για κάθε λύση ξεχωριστά. Νομίζω πως θα βρεθεί τρόπος για τη διοχέτευση του φυσικού αερίου στην Ελλάδα».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Διασφαλίζονταν τα εθνικά μας συμφέροντα

Την σημασία του σχεδίου για την ανάδειξη και ενδεχομένως τον εποικισμό των βραχονησίδων του Ανατολικού Αιγαίου για την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων απέναντι στην Τουρκία, επισημαίνει σε εκτενή ανάλυσή του σχετικά με την υπόθεση των Υμίων, ο τότε Διοικητής Υποβρυχίων, αντιναύαρχος ε.α., σήμερα Σήφης Μανουσογιαννάκης.

Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Τον Νοέμβριο του 1995 η ελληνική κυβέρνηση μελετούσε ένα πρόγραμμα εποικισμού μικρονησίδων στο Αιγαίο με κρατική επιδότηση. Ανακοινώθηκε ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε στην ανάπτυξη μιας μορφής αγροτικού τουρισμού.
Στην πραγματικότητα, βασιζόμενη στο Δίκαιο της Θαλάσσης περί υφαλοκρηπίδας και ζώνης οικονομικής εκμετάλλευσης, στόχευε με τον εποικισμό στη διασφάλιση των εθνικών της συμφερόντων.
Η απαραίτητη υποδομή εποικισμού θα δημιουργείτο στις νησίδες Τοκμάκια Λέσβου, Βάτος Χίου, Αντικύθηρα Κυθήρων, Γαυδοπούλα Κρήτης και Νίμος, Στρογγυλή, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος Δωδεκανήσου.
Ήδη, πριν ακόμη το πρόγραμμα πάρει ευρεία προβολή, 500 Έλληνες και περισσότεροι από 1.200 ξένοι υπήκοοι είχαν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον. Τον Νοέμβριο, ο υπουργός Αιγαίου Α. Κοτσακάς και ο υφυπουργός Εξωτερικών Ε. Μπεντενιώτης πραγματοποίησαν περιοδεία στο Αιγαίο επισκεπτόμενοι με ελικόπτερο διάφορα μικρονήσια προκειμένου να ελέγξουν και να εκτιμήσουν επί τόπου την κατάσταση.
Την 1η Νοεμβρίου 1995 μέλη και φίλοι του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Αποφοίτων Σχολών Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού επιβιβάστηκαν στο ΠΓΥ «Έβρος» του Πολεμικού Ναυτικού δηλώνοντας:
''Θα υψώσουμε τη γαλανόλευκη στα διαμάντια των θαλασσών μας, τις ακατοίκητες βραχονησίδες, που όπως διαπιστώσαμε κατά το ταξίδι τα περισσότερα από αυτά δεν είναι και τόσο βραχονησίδες, αλλά σπάνιας ομορφιάς νησιά με χλωρίδα και πανίδα, και ακόμα θα εντοπίσουμε κατάλληλους χώρους για την κατασκευή στοιχειώδους υποδομής, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η ολιγοήμερη παραμονή επισκεπτών στις εσχατιές του ελληνικού χώρου''. Αυτά αναγράφονται στην εφημερίδα ''Ξιφίας'' αρ. φύλλου 41 Οκτώβριος-Νοέμβριος 1995 την οποία εκδίδει ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Αποφοίτων Σχολών Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού. Υψώθηκε τότε η ελληνική σημαία στις βραχονησίδες Καλόλιμνος, Στρογγυλή, Φαρμακονήσι, Βάτος και Πασά. Οι ενέργειες αυτές του συλλόγου εντάσσονταν σε συγκεκριμένο πρόγραμμα των υπουργείων Εθνικής Αμύνης και Αιγαίου.
Τα όσα αναφέρει η προαναφερθείσα εφημερίδα επιβεβαίωσε στη ''Διπλωματία'' (http://www.diplomatia.gr) ο τότε υπουργός Αιγαίου Αντώνης Κοτσακάς: ''Υπήρχε συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίηση πολλών βραχονησίδων του Αιγαίου. Βασιζόταν στη σκέψη ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο σε ένα νησί αναγνωρίζεται υφαλοκρηπίδα μόνον όταν στο έδαφός του ασκείται έστω και μικρή οικονομική δραστηριότητα. Το ζήτημα το είχαμε συζητήσει με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον και είχε εγκρίνει το σχέδιο.
Έτσι, σε συνεργασία με το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και τον τότε υπουργό Γ. Αρσένη, εκπονήθηκε με όλες τις λεπτομέρειες συγκεκριμένο πρόγραμμα που προέβλεπε τη μεταφορά σε μια σειρά από βραχονησίδες ορισμένων υλικών που να καθιστούν εφικτή τη διαβίωση ακόμα και υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως δοχεία με καύσιμα θέρμανσης και εφόδια, κάποιες στοιχειώδεις εγκαταστάσεις στέγασης, καλύβες και άλλα. Σκοπός μας ήταν κυρίως να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον οικολογικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων όπως η Greenpeace και άλλες, ώστε τα νησιά να ζωντανέψουν κάπως…
Στον κατάλογο των νησιών περιλαμβανόταν τα Αντικύθηρα και η Γαυδοπούλα και όχι μόνο βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου. Το υπουργείο Αμύνης είχε διαθέσει τα απαραίτητα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, προσωπικό και υλικά για την υλοποίηση του προγράμματος''».

ΠΗΓΗ

Η Σοφία Σακοράφα οργανώνεται και εκνευρίζει το Μαξίμου

Μετά το κίνημα «Δεν πληρώνω», ένα ακόμα νέο κίνημα φαίνεται να γεννιέται που θα επιχειρήσει να συσπειρώσει όσους αμφισβητούν ότι το χρέος δημιουργήθηκε από παροχές προς τον ελληνικό λαό, άρα αυτός πρέπει και να το πληρώσει. Επικεφαλής της πρωτοβουλίας αυτής, που σκοπεύει να ζητήσει από την κυβέρνηση να ανοίξει όλα τα βιβλία του χρέους και να ελεγχθούν όλες οι συμβάσεις που το δημιούργησαν, είναι η Σοφία Σακοράφα, η οποία προκαλεί συνεχή εκνευρισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.

Η πρόταση έγινε για πρώτη φορά, τον περασμένο Δεκέμβριο, από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, , (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=230217), ο οποίος υποστηρίζει ότι «το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του», καθώς και ότι μεγάλο μέρος του είναι «παράνομο» (και κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός μπορεί να αρνηθεί να το πληρώσει. Ζήτησε λοιπόν να δημιουργηθεί μία Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, (ΕΛΕ την ονομάζει) από κοινά αποδεκτά πρόσωπα , επιστήμονες και φορείς, που θα ελέγξουν όλες τις συμβάσεις που φούσκωσαν το έλλειμμα (Siemens, εξοπλιστικά, Ολυμπιακοί αγώνες, swaps, Goldman Sachs κτλ).

Την ιδέα φαίνεται να υιοθέτησε η Σοφία Σακοράφα, η οποία λίγες μέρες μετά, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, πρότεινε σε ομιλία της στη Βουλή ( http://www.sakorafa.gr/pages/) να δημιουργηθεί ΕΛΕ.

«Σκοπός μας να “ξεσκονίσουμε” τους λογαριασμούς μας» δήλωσε. «Σκοπός η πολυσυζητημένη διαφάνεια. Να βρούμε ποιό κομμάτι αυτού του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς. Επομένως παράνομο ή απεχθές. Και το αρνούμαστε» είπε τότε, αλλά λίγοι κατάλαβαν ότι θα υπήρχε και συνέχεια. Παρά τον έντονο εκνευρισμό που προκάλεσε στην κυβέρνηση η πρότασή της, όλοι πίστεψαν ότι θα μείνει εκεί, στα λόγια.

Εδώ και λίγες μέρες, όμως, η Σοφία Σακοράφα βρίσκεται σε συνεχείς επαφές με συνδικαλιστές, διανοούμενους εντός κι εκτός Ελλάδας, προσωπικότητες από διάφορους χώρους, ενώ από την πρωτοβουλία αυτή δείχνει να γοητεύονται και αρκετά απογοητευμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Στο επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου είναι εξοργισμένοι με την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ , ειδικά μετά τις πρόσφατες δηλώσεις της : «εάν δεν λεγόταν Παπανδρέου, θα είχε διαφύγει στο εξωτερικό» και «ένα μόνο επίθετο, το επίθετο Παπανδρέου, “κρατάει” μια ολόκληρη παράταξη δέσμια των επιλογών του» . Έχουν αρχίσει να ανησυχούν μήπως η κίνηση αυτή βρει απήχηση και ετοιμάζουν επικοινωνιακή αντεπίθεση, σε περίπτωση που δεν λειτουργήσει αποτελεσματικά το επικοινωνιακό εμπάργκο που υπάρχει για τη Σοφία Σακοράφα στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.

Αλέξανδρος Σγουρός

ΠΗΓΗ

Εκλογές με σύνθημα «χρεοκοπία ή σωτηρία»

Εντείνονται εντός της κυβέρνησης τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών καθώς ακόμη και η… ατζέντα των γεγονότων συνηγορεί περί αυτού. Η έκτακτη σύνοδος κορυφής της 4ης Μαρτίου, όπου θα οριστικοποιηθεί το ευρωπακέτο σωτηρίας από την κρίση χρέους, ταιριάζει γάντι σε όσους σχεδιάζουν πρόωρες μέχρι τις αρχές Απριλίου και με λίστα.

Φανταστείτε τον κ. Παπανδρέου να επιστρέφει από τη σύνοδο «θριαμβευτής». Θα έχει τη συμφωνία για το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο ανά χείρας και θα παίζει όπως θέλει μπάλα. Τι θα πει σε εμάς τους κακόμοιρους, απογοητευμένους και φοβισμένους μήπως χάσουμε τις καταθέσεις ή το σπίτι μας; «Σας έφερα τη σωτηρία από το τεράστιο χρέος το οποίο με τίποτε δεν μπορεί να μειωθεί από μόνο του. Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι δεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα».

Αυτά θα είναι λίγο πολύ τα λόγια του αφού θα έχει επιβεβαιωθεί η γερμανική λύση που τόσο καιρό σχεδιάζεται. Θα ζητήσει λοιπόν νέα λαϊκή εντολή για να εφαρμόσει την συμφωνία, με μια σημαντική διαφορά. Δε θα έχει παρουσιάσει ολόκληρο το εύρος των συνεπειών της γερμανικής κυριαρχίας. Δε θα μας πει δηλαδή ποιο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε. Μας το φυλάει για έκπληξη μετά. Μειώσεις μισθών, νέο ασφαλιστικό με αύξηση των ορίων στα 67, πάγωμα μισθών, απολύσεις στο δημόσιο, κομμένα δώρα στον ιδιωτικό τομέα κ.λπ.

Η ατζέντα και το δίλημμα που θα βάλει για τις εκλογές θα είναι «Χρεοκοπία ή σωτηρία». Λες και μπορεί κάποιος να απαντήσει μονολεκτικά με ένα ναι ή ένα όχι στο τεράστιο αυτό δίλημμα.

Οι τελευταίες κινήσεις που κάνει εξάλλου η κυβέρνηση συνηγορούν στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Στροφή στην καθημερινότητα και επιχείρηση «νόμος και τάξη» είναι το βασικό σύνθημα. Κάνουν απεργία οι γιατροί, στέλνω τους ταλαιπωρημένους ασφαλισμένους στους ιδιώτες γιατρούς και λύνω το πρόβλημα. Βάζουν λουκέτο οι φαρμακοποιοί, ανοίγω τα φαρμακεία των νοσοκομείων, βάζω περισσότερα σε εφημερίες και καθαρίζω. Κάνουν απεργία στις συγκοινωνίες. Τους αφήνω μέχρι να εξαντληθεί ο κόσμος και αρχίσει να βαράει με τις πέτρες τους απεργούς. Κοινωνικός αυτοματισμός.

Ετοιμάζονται οι αγρότες να βγουν την ετήσια… βόλτα τους; Ρίχνω ένα Σκανδαλίδη να τους προειδοποιήσει και ετοιμάζω την κοινωνία να αποδοκιμάσει και τα μπλόκα. Ρίχνω και μια αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στο εκλογικό καζάνι και καθάρισα. Τι θέλει ο κόσμος, εκτός από λεφτά; Τάξη, ηθική, καλή καθημερινότητα. Αφού δεν έχει να φάει τουλάχιστον, ας μπορεί να λειτουργήσει σε μια πιο ευνομούμενη χώρα, σκέπτονται στην κυβέρνηση.

Η αλήθεια, όμως, ακόμη κι αν πάμε σε εκλογές, είναι ότι υπάρχει νέο κρυφό Μνημόνιο μακράς διάρκειας, πίσω από τη συμφωνία των Βρυξελλών. Τα έχουμε ξαναγράψει, η Γερμανία δε θα μας βοηθούσε αν δεν απαιτούσε να γερμανοποιηθούμε. Όχι μόνο εμείς, όλη η Ευρώπη. Απλά εδώ είμαστε και χρεοκοπημένοι και μας κακοφαίνεται.

Να σημειωθεί και ότι η ματαιωθείσα επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στο Κάιρο επανέφερε τα σενάρια ανάληψης κάποιας στιγμής στο μέλλον υψηλών καθηκόντων στον ΟΗΕ – εξ ού και η πολυσχιδής διεθνής δραστηριότητά ενός πρωθυπουργού του οποίου η χώρα καίγεται.

Να πούμε τέλος, ότι στην περίπτωση της ενσωμάτωσης στο Σύνταγμα της πρόβλεψης για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (εκτός των άλλων) αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς εκλογές. Οι οποίες είναι προγραμματισμένες για το 2013 την στιγμή που όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο κ. Παπανδρέου δεν αντέχει μέχρι τότε.

ΠΗΓΗ

ΚΑΤΕΒΗΚΕ Η ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ "ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ" ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!

Νίκη για την πατρίδα και την Ορθοδοξία μας. Κατέβηκε η επαίσχυντη και βλάσφημη παράσταση για την οποία είχαμε μιλήσει σε προηγούμενη αναρτησή μας ΕΔΩ.

Παρακολουθείστε την είδηση όπως μας την έστειλε φίλη αναγνώστρια:

ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩ​Ν ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝ​ΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ​.

ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ "ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ" ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!

Έπειτα από τις σοβαρές απειλές «κατά ζωής» που διατυπώθηκαν με στόχο τους... συντελεστές της παράστασης, “No Body Else”, οι προγραμματισμένες, για τις επόμενες ημέρες, παραστάσεις του θεατρικού έργου αναβάλλονται. Οι απειλές διατυπώθηκαν είτε με ηλεκτρονικά μηνύματα και τηλεφωνήματα, είτε μέσω blogs του διαδικτύου.

Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οι πληροφορίες και τα σχόλια που διατυπώθηκαν σε ορισμένες ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και sites του διαδικτύου αναφορικά με το περιεχόμενο της παράστασης και τα κείμενα, δεν ανταποκρίνονται επ` ουδενί στην
πραγματικότητα και αποτελούν προϊόν διαστρέβλωσης.

Οι συντελεστές της παράστασης, υπό αυτές τις συνθήκες, αδυνατούν να παρουσιάσουν την παράστασή τους κατά τρόπο επαρκή.


Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την αναβολή των παραστάσεων του συγκεκριμένου έργου, επιθυμεί να διατυπώσει κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την αντίθεσή του σε κάθε δια λόγου ή πράξης απειλή κατά δημιουργών της Τέχνης και κατ `επέκταση της παρεμπόδισης της ελευθερίας της έκφρασης.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η συντεταγμένη Πολιτεία, αλλά και οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες της χώρας, θα αντιδράσουν σε φαινόμενα σαφώς αντιδημοκρατικά.

Oι συντελεστές.

ΞΥΔΑΚΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ "ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ"!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΜΑΖΙΚΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ!

Τα κοπρόσκυλα που έχουν το θράσος να μιλάνε για "φασιστικές απειλές κατά ζωής", όπως ο Τατσόπουλος, προσπαθούν να το παίξουν... θύματα της υπόθεσης, ενώ οι ίδιοι προκάλεσαν με ΤΑ ΕΛΕΕΙΝΑ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ!!!

Φυσικά, δεν είμαστε υπέρ των απειλών (ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ), όμως πρέπει να ξέρουν όλα εκείνα τα ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ πως όταν θίγουν ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΛΑΟΥ, οι αντιδράσεις μπορούν να γίνουν ανεξέλεγκτες!

Και γιατί ρε σκατοκουλτουριάρηδες θεωρείτε "φασιστική" την αντίδραση στην προσβολή του Ιησού Χριστού;

ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΘΙΓΕΤΑΙ Ο ΜΩΑΜΕΘ;!

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, έτσι υποκριτές;

Όπως και νά'χει, ΣΥΓΧΑΙΡΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΤΟ ΒΛΑΣΦΗΜΟ "ΕΡΓΟ" ΑΠΟ ΣΚΗΝΗΣ!

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΑΖΙΚΑ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΜΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΠΡΑΝΑ ΤΗΣ "ΠΡΟΟΔΟΥ"!

Ανθρωπος και αριθμός: πως διαμορφώνεται αυτή η σχέση με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την κάρτα του πολίτη;


σχόλιο ID-ont: Τι επιπτώσεις έχει η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και η Κάρτα του Πολίτη στην ζωή μας, σε σχέση με τους αριθμούς ταυτοποίησης που χρησιμοποιούμε; Πως εξυπηρετούμαστε έως σήμερα και πως θα μας αντιμετωπίζει το Κράτος αύριο; Ας δούμε μερικές σκέψεις σχετικά με αυτό το θέμα:

Απώτερη στρατηγική της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι η αντικατάσταση όλων των έως σήμερα αριθμών που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος κατά την επικοινωνία του με τις Δημόσιες και τις Ιδιωτικές Υπηρεσίες, από έναν Ενιαίο Μοναδικό Αριθμό (ΕΜΑ) πχ. τον ΑΜΚΑ. Με αυτόν τον τρόπο μας λένε ότι μεγιστοποιείται η εξυπηρέτηση του ανθρώπου, αλλά δεν μας λένε ότι μεγιστοποιείται ταυτόχρονα και η έκθεσή του στον κίνδυνο απώλειας της προσωπικής του ζωής.

Η διαρροή του ΕΜΑ, είτε σκόπιμα (από τον διαχειριστή των βάσεων δεδομένων πρωτίστως και δευτερευόντως από χάκερς) είτε ακούσια (απώλεια flash drive κατά τη μεταφορά δεδομένων) θα συντελέσει στην καθολική απώλεια όλων των παραμέτρων της ζωής του «άτυχου» πολίτη.

Οι Βάσεις Δεδομένων μπορούν να ενοποιηθούν με φυσικό τρόπο, σε ένα υψηλών δυνατοτήτων Ηλεκτρονικό Υπολογιστή (Η/Υ). Μπορούν επίσης να ενοποιηθούν δυναμικά, «εισφέροντας» δηλ. σε έναν Η/Υ, με κλειδί τον ΕΜΑ, τα στοιχεία που «γνωρίζει» η κάθε Βάση Δεδομένων για αυτόν τον ΕΜΑ. πχ. Η βάση της Εφορίας το οικονομικό προφίλ, η βάση του Υπουργείου Υγείας το Ασφαλιστικό και εργασιακό προφίλ, οι βάσεις των νοσοκομείων το προφίλ υγείας κ.οκ. Έτσι είτε φυσικά, είτε εξ’αποστάσεως δημιουργείται το καθολικό προφίλτου πολίτη και κατά συνέπεια υπάρχει ο κίνδυνος να «συσκευαστεί» αυτό το προφίλ και να «πωληθεί» σε τρίτους, από κακόβουλους συμπολίτες μας.

Αυτόνομες, ανεξάρτητες, μη διασυνδεδεμένες Βάσεις Δεδομένων, διευκολύνουν το έργο των Υπηρεσιών και συντελούν στην όσο το δυνατόν μικρότερη ζημιά του πολίτη σε περίπτωση απώλειας δεδομένων. Η πιθανή απώλεια δεδομένων αφορά μόνο κάποια πτυχή της ζωής του πολίτη (τμήματα του ασφαλιστικού, εργασιακού, υγείας, οικονομικού κλπ προφίλ) και όχι το καθολικό του προφίλ. Οι διαφορετικοί αριθμοί επιβαρύνουν ελάχιστα (μιας και θα πρέπει να τους έχει κάποιος πρόχειρους όταν τους χρειαστεί – ποιος όμως δεν μπορεί να θυμηθεί μερικούς αριθμούς; ή να τους πάρει μαζί του πριν πάει να εξυπηρετηθεί σε μια Υπηρεσία;), αλλά ωφελούν τα μέγιστα από την άποψη της ασφάλειας των δεδομένων.

Το πρόβλημα των Δημοσίων Υπηρεσιών δεν είναι η απουσία του ΕΜΑ, αλλά η απουσία οργάνωσής τους. Είτε υπάρχει ένας αριθμός, είτε υπάρχουν πολλοί, εάν δεν οργανωθούν οι Υπηρεσίες, εξυπηρέτηση δεν πρόκειται να δούμε. Σε αυτό το πλαίσιο και στην βάση της αρχής της αναλογικότητας, είναι δυσανάλογα μικρό το όφελος που φέρνει ο ΕΜΑ, σε σχέση με το κόστος που αναλαμβάνει ο πολίτης όσον αφορά την ασφάλεια των παραμέτρων της ζωής του με την ύπαρξη του ΕΜΑ...

Η εποχή πριν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη
(χωρίς την ενοποίηση των βάσεων δεδομένων)
Έχουμε λοιπόν, στην πρώτη περίπτωση έναν άνθρωπο με πρόσωπο που κουβαλάει ας πούμε τη ζωή του. Υπάρχει μία δοσοληψία με υπηρεσίες μέσω των αριθμών του Αριθμού Μητρώου Εργαζομένου (ΑΜ), Αριθμού Μητρώου Ασφαλισμένου (ΑΜΑ), Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ), Αριθμό Στρατολογικού Μητρώου (ΑΣΜ). Δίνει και λαμβάνει. Η φωτογραφία απεικονίζει μία κατάσταση, που το σημερινό καθεστώς είναι σε θέση να προσφέρει με κάποιες διορθώσεις σε όσα ήδη ισχύουν, δηλαδή με μία καλύτερη οργάνωση και εξυγίανση των υπηρεσιών. Πρόκειται πάντα για δημοκρατικό καθεστώς όπου ο πολίτης γνωρίζει ότι κυβερνάται από αυτούς που ο ίδιος ψηφίζει και οι οποίοι του προσφέρουν ονομαστικώς τις υπηρεσίες για τις οποίες ο ίδιος συνεισφέρει και οι οποίες συνεργάζονται μεταξύ τους για την ομαλή λειτουργεία ενός κράτους (στρόγγυλο ημιδιαφανές βελάκι ΠΑΝΩ από τα αμφίδρομα βέλη που συμβολίζει την συνεργασία και την διαφάνεια που -πρέπει τουλάχιστον- να την χαρακτηρίζει).



Η εποχή μετά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την Κάρτα του Πολίτη

(με δυνατότητα ενοποίησης των βάσεων δεδομένων)
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε ένα απρόσωπο δίποδο ον, φυλακισμένο μέσα σε έναν φαύλο κύκλο, εξαναγκασμένο να ζεί σε μία διαρκή απειλή των πολυεθνικών, των ΜΚΟ και διεφθαρμένων κυβερνήσεων (επιθετικά βελάκια προς το ον). Αυτές συνεργάζονται με δόλο και υποχθόνια (στρογγυλό ημιδιαφανές βελάκι ΚΑΤΩ από τα επιθετικά βελάκια), με συμφωνίες σκοτεινές και απόρρητες που σκοπό έχουν να ελέγχουν το φυλακισμένο ον. Το κλειδί στην υπόθεση είναι η κάρτα που θέλουν να μας επιβάλλουν δημιουργώντας τον Ενιαίο Μοναδικό Αριθμό (ΕΜΑ). Δορυφόροι λαμβάνουν πληροφορίες για τη ζωή του και τις αποστέλλουν εκεί που "πρέπει". Ο άνθρωπος γίνεται αριθμός. Η κατάσταση αυτή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την εξυγίανση των υπηρεσιών που υπάρχουν σήμερα, ούτε καν αφορά την συνέχειά με το σήμερα, αλλά μας περνάει σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον ηλεκτρονικής φυλακής και ολοκληρωτισμού όπου η ανομία πλέον γίνεται με "νόμιμο" τρόπο, γι'αυτό και βάφτηκε με κόκκινο χρώμα.